Όλγα Καλύβα
Πόρτες κλειστές
Τ’ αηδόνια, γλυκολάλητο το άσμα τους,
αρνούνται να διαβούν,
να τραγουδήσουν
δεν μπορούν.
***
Αετοί με χρυσοποίκοιλτες φτερούγες,
σπάνε τ’ ακρόνυχά τους,
τα μάτια τους καρφώνουν,
δεν πετούν.
***
Ανθοί σ’ αυλες και κήπους κρεμαστούς
μαραίνονται, ζέχνουν
πέφτουν άδοξα στη γη,
δεν ευωδιούν.
***
Νέοι και νιες, ο άγιος έρωτας θεός,
χάνονται και γερνούν,
τα νιάτα σε ευωχίες
δε μεθούν.
***
Τα σπίτια πλίνθοι και κεραμίδια,
ασπρόρουχα δεν έχουν,
ν’ ανοίξουν πόρτες
δεν μπορούν.
[ Από τη συλλογή της ΣΤΕΝΤΟΡΕΙΟΙ ΨΙΘΥΡΙΣΜΟΙ ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου