Χρονογραφήματα και Διηγήματα

 

     αίολος                                    Του Παναγιώτη Αντωνόπουλου

                               Ποίηση και Πρωτοχρονιά

              Σκέφτηκα μέρες γιορτινές που ‘ναι να συναθροίσω στίχους Ελλήνων ποιητών που μιλούν για την Πρωτοχρονιά, ανεκτίμητα διαμάντια λόγου και συγκίνησης. Είμαι σίγουρος πως κάποιο εσωτερικό κραδασμό θα αφήσουν στον αναγνώστη, βέβαιος πως στα μεταλλεία της ψυχής του ένας ρόδινος ανθός θ’  ανθίσει.

      Κική Δημουλά. [Το κοριτσάκι με τα σπίρτα]  Απόγευμα Πρωτοχρονιάς/ψυχή στους δρόμους //. Μονάχα κάτι γκρίζο παλιό / καινούργιου χρόνου //. Τρέμουν από το κρύο τα σταυροδρόμια και οι γωνίες / σφίγγονται κολλάνε να ζεσταθούν / επάνω σε αλλότριας πατρίδας / πλανόδιους ανθοπώλες //. Μπουκέτα φασκιωμένα /με αγριωπό χαρτί / και η φτηνή ποιότητα /  με τρύπες διανθισμένες γύρω -γύρω / από αυτοδίδακτο ψαλίδι καμωμένες //. Όπως κι εμείς όταν παιδιά για σχέδια πεινασμένα / σ’ εφημερίδα διπλωμένη ομοιόμορφα / μικρά τετραγωνάκια ψαλιδίζαμε / κι όπως ξεδιπλωνόταν το χαρτί /τι χαρούμενα, τι αλλεπάλληλα, τι συμμετρικά / παραθυράκια διάπλατα μας άνοιγε το μέλλον //. Απόγευμα Πρωτοχρονιάς / ψυχή στους δρόμους /μόνο μεγάλα γκρίζα παράθυρα / κι ένα φτωχό χιονόνερο που ζητιανεύει χιόνι //.

    Κώστα Βάρναλης. [Πρωτοχρονιάτικο]  Σαράντα σβέρκοι βοδινοί με λαδωμένες μπούκλες / σκεμπέδες,  σταβροθόλωτοι και βρώμιες  ποδαρούκλες / ξετσίπωτοι, ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι /  ντυμένοι στα μαλάματα κ’ επίσημοι  κι ωραίοι //. Σαράντα λύκοι με προβιά [ γι’ αυτούς βαριά η καμπάνα ] /καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα! /  Κι απέ ρεβάμενοι βαθιά ξαπλώσανε στο τζάκι, / κι αβάσταγες ενιώσανε φαγούρες στο μπατζάκι //. Όξω ο κόσμος φώναζε:  << Πεινάμε τέτοιες μέρες >>/  γερόντοι και γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες  / κ’ οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυραίοι/ άνοιξαν τα παράθυρα και κράξαν: << Είστε αθέοι >>.

    Κωστής Παλαμάς. [Ρήγισσα Πρωτοχρονιά]  [… ]  καρποί που μαραγκιάσατε και σεις βλαστοί δροσάτοι,/φαντάσματα και πλάσματα, χαρίστρα μου η ψυχή //. Της ρήγισσας Πρωτοχρονιάς μεστό είναι το παλάτι, /  διάπλατα σας ανοίγεται και πλούσιοι και φτωχοί //. Ρήγας κι εγώ, στο ερημικό νησί μου πάντα ορίζω / το θησαυρό που δίνεται και δε θε να στερέψει //. – Ξένε , δικοί μου, φίλοι μου και οχτροί μου,/ σας χαρίζω  τη λυρική μου σκέψη! //

   Δημήτρης Μανθόπουλος.       [Πρωτοχρονιάτικο] Βράδυ της Πρωτοχρονιάς. Έξω  κρύο και  χιονιάς και βοριάς σφυρίζει.//  Στο τραπέζι το στρωτό, τ’  αναμμένο θυμιατό ευωδιές σκορπίζει //.  Μ’ αγωνία τα παιδιά κι ανυπόφορη καρδιά, κάποιον καρτερούνε //.  Ασπρομάλλη. Γελαστό, μ’ ένα σάκο γεμιστό, που θα μοιραστούμε //.Το ρολόι μας γυρνά κι ο βοριάς λυσσομανά. Τι κακοκαιρία! // Θε μου, κάνε να βιαστεί μην τυχόν κι αποκλειστεί μες στην Καισαρεία! //

  Πρωτοχρονιά.  [ Κ. Καλλοναίου ]  --- Αρχιμηνιά! Καληχρονιά! Καλώς τον άρχοντά μας / πόχει την τύχη αδερφή  και την καρδιά του  πλούτος! /     - Βάνω το πόδι το δεξί κι όλα δεξά να πάνε! /  - Σπάσε το ρόδι τ’  άλικο στη μαλλιαρή την πέτρα / πιες απ’ τ’ αμίλητο νερό της κρυσταλλένιας βρύσης / σκόρπια τα  φύλλα  της  ελιάς, πες  της  καρδιάς  τραγούδια!/  - Ωσάν   την πέτρα με ριζά η αγάπη να ριζώσει/ ξόρκι τ’ αμίλητο νερό ναν’ στο κακό το μάτι/ και σαν το ρόδι μ ‘  αγαθά το σπίτι να γιορτάσει!

 

    Τάσος Λειβαδίτης.[ Ένας καινούργιος χρόνος] Τι  μας περιμένει; Τι θα μας φέρει; Όνειρα, φιλοδοξίες, έρωτες, αινίγματα. Κι ω  φτωχά ημερολόγια που ύστερα από τόσες γιορτές τελειώνετε τις μέρες σας μέσα σ’ ένα ρείθρο.

   ellinikoxronografima.blogspot.gr                  panant@gmail.com