Ρε, φουκαρά Ελληνάκο!

Γράφει ο Παν. Αντωνόπουλος

               Πάλι την ολιγαρχία του πλούτου, ψήφισες! Εξέλεξες ένα τσούρμο βιομηχάνους, τσιφλικάδες, ψυχοπομπούς, αργοφονιάδες, εκηβόλους της τσέπης σου, ξακουσμένους φαγάδες, γλεντζέδες του πάτριου πλούτου, κλέφτες του χιτώνα σου, μασκαράδες που βυσσοδομούν το κακό.  

               Ανεβασμένοι στο φράχτη σαν τα κοκόρια οι πολιτικοί, σου σάλπισαν τα ίδια και τα ίδια και σε κοίμισαν. Ύστερα σε γύμνωσαν και χωρίς βρακάκι σ’ έστειλαν στην κάλπη. Κι εκεί πια για να ντύσεις μ’ ένα κουρελάκι τη γύμνια σου, την ψήφο σου πούλησες.

             Και τώρα όλα μέλι γάλα! Η σούπα σου θ’ αβγατίσει με δυο σπυριά ρύζι, το εντόσθιο θα μπει τρεις φορές στο τραπέζι σου, οι τράπεζες θα σου προσφέρουν ανθοδέσμες στην καθυστέρηση της δόσης σου, το σκουπίδι θα φύγει στο πι και φι από την πόρτα σου, στο νοσοκομείο ο γιατρός χωρίς φακελάκι θα σου βγάλει τη σκωληκοειδίτιδα.

             Α, ρε, φουκαρά Ελληνάκο! Πάλι στην κοπριά σε ρίξανε! Κι από << λαό >> που σε λέγανε << Ούτιν >> θα σε φωνάζουν τώρα! Κι αν χρειαστεί θα σε σουβλίσουν και ψητό θα σε φάνε μια μέρα!

             Για κομπάρσο  σ΄ έχουν, το ξέχασες; Στο λαμπρό παλάτι τους δε σε βάζουν, την μπασιά του έχουν φράξει με βράχο, βουνό. Αν γλιστρήσεις μέσα, τα δόντια τους θα σου τρίξουν μπράβοι θρεμμένοι, σκύλοι μπουλντόγκ τις σάρκες σου θα σκίσουν. Απέξω θα μείνεις, χωρίς επικουρικό, χωρίς γεννόσημο χάπι τον κωλικό σου να γιατρέψεις. Κι αυτοί μέσα,  γελώντας, τα καρφιά του σταυρού σου σε λόττο θα βάλουν. Και θα τρώνε αρνιά, χοίρους βουνού, σπάλες θα γλείφουν βοδιού και εριφίου. Θα πίνουν φλογάτα κρασιά, ηδύποτα  και σαμπάνιες Γαλλίας. Εσένα στις άλλες εκλογές θα φωνάξουν, στις πλατείες και πάλι ένα κόκαλο δώρημα  να σου πετάξουν να γλείψεις!

            Μέχρι τότε στον καναπέ παλουκώσου! Αν σου ‘χει σκιστεί, μπάλωσέ τον, αν είναι ξεγοφιασμένος κάρφωσε το ξεκολλημένο σανίδι, αν έχει σαραβαλιασθεί, δανείσου να πάρεις άλλον. Αποχαυνώσου με τις ορδές των ακόλαστων που σου δείχνει η TV, με τα σεξιστικά σήριαλ,  τους διαμελισμένους από τη διαφθορά αντέγραψε. Ταυτίσου με τους χρυσοθήρες τραπεζίτες, τους εμπόρους του αφορολόγητου ποτού, τους μπεκρήδες μνηστήρες της εξουσίας.  

           Χειροκρότα, τις κούφιες σκιές, τα φαντάσματα, τον αγέρα, την κάθε χολέρα. Τους φουσκωτούς πολιτικούς, τις αναύχενες κόρσες, τα ανθρωποειδή με τις χωρίστρες, τους κουτσουλισμένους με κρέμες, τους αιμομίχτες και φορομπήχτες, το κάθε τσόφλι  και φτύμα .

           Και κοιμήσου, ροχαλίζοντας. Όμως να ξέρεις τούτος ο τυφώνας που συμμαχείς μαζί του χάδι δε θα σου δώσει αλλά το παϊδι θα σου σπάσει, σε πυρετό θανάτου θα σε ρίξει, με εκατόγχειρες  θα σε συντρίψει. Σε ζοφώδεις δαίμονες την πόρτα θα σου ανοίξει. Και τότε  θα ‘ναι αργά, πολύ αργά να σκούξεις, βοήθεια να ζητήσεις.

                                             ellinikoxronografima.blogspot.gr