Αμφίπολη

Γράφει ο Παν. Αντωνόπουλος

Aρχαία πόλη στην Ανατολική Μακεδονία, στις όχθες του Στρυμόνα σε θέση που ονομαζόταν << Εννέα Οδοί >>. Ιδρύθηκε από τους Αθηναίους το 437 π.χ. για τον έλεγχο της περιοχής, πλούσιας σε πρώτες ύλες.  Ερείπια ανθρώπινης εγκατάστασης χρονολογούνται στην περιοχή από το 3.000 π.χ.   Το 480 π.χ. ο Ξέρξης περνώντας από ‘κει έθαψε ζωντανούς εννιά όμορφα παλικάρια και εννιά παρθένες καλλονές ως θυσία σε ποτάμιο Θεό.

                
Ονομάστηκε Αμφίπολη επειδή ο ποταμός Στρυμόνας ρέει γύρω από το σώμα της, χωρίς να αποκλείονται κι άλλες θεωρίες για την ετυμολογία. Στον Πελοποννησιακό πόλεμο οι Σπαρτιάτες την κατέλαβαν και ο Θουκυδίδης ο ιστορικός που εκλήθη να την επανακαταλάβει απέτυχε. Στη συνέχεια ο Κλέων ο Αθηναίος και ο στρατηγός Σπαρτιάτης Βρασίδας έρχονται σε σφοδρή σύγκρουση κατά τη μάχης της Αμφίπολης και σκοτώνονται αμφότεροι.

                 Η Αμφίπολη παρέμεινε στη Σπάρτη και ούτε η Νικίειος ειρήνη ανάγκασε τους  Σπαρτιάτες να την αποδώσουν στους Αθηναίους. Νέες τριβές και ένα από τα θέματα που είχε σαν αιτία να ξαναρχίσει ο πόλεμος. Το 359 π.χ. καταλήφθηκε από το Φίλιππο κι έγινε μέρος του Βασιλείου των Μακεδόνων. Την περίοδο του Μεγαλέξανδρου η Αμφίπολη και το επίνειό της στο Αιγαίο είχαν εξελιχθεί σε σημαντική ναυτική βάση των Μακεδόνων.

                Έζησε ως το τέλος του 6^ου αιώνα μ.Χ. όπου ερήμωσε από τις επιδρομές των Σλάβων. Τον 8^ο μ.Χ. αιώνα εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της που κατέφυγαν στην κοντινή παραθαλάσσια πόλη Ηιώνα, κοινώς Χρυσόπολη από τους Βυζαντινούς.

                 Γι’ αυτά σιγή ιχθύος από τις αναύχενες κόρσες των Μ.Ε.Ε. που μας κάνουν πλύση εγκεφάλου   για τον ταφικό χώρο, τις Σφίγγες και τις εντορμίες  επί των οποίων << κουμπώνονταν >> τα ένθετα φτερά. Υπαινιγμοί και γελάκια μήπως είναι τάφος του Νέαρχου, γεροντικές κουβέντες ξεψυχισμένες από << Αλεξανδρινούς >> που τον θέλουν << εντάφιο >> του στρατηλάτη Μακεδόνα ή κάποιου μάντη του και αστρονόμου. Και τα σούργελα, οι κυβερνήτες μας, φόρεσαν τα πορφυρά ενδύματα με τις κεντημένες τόγιες,  να στήσουν πανηγύρι!

               Την ίδια ώρα στο νομό μας, για να κάνει την αιμοδοσία σε χωριό, το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, ταξίδεψε στην καρότσα  του υπηρεσιακού αγροτικού οχήματος.  Επέστρεψε με το αίμα στους ασκούς, έξω από το ειδικό ψυγείο, παίζοντας τον κίνδυνο της μόλυνσης κορώνα γράμματα.

               Γι’ αυτό τα Μ.Ε.Ε. τσιμουδιά. Οι Σφίγγες, τα λιοντάρια, οι όνυχες και οι κρυμμένες ουρές κάτω στη χλόη και το χώμα της Αμφίπολης είναι το παν. Οι ραγιάδες << τσιμπάνε >> και σκυφτοί στα χαρατσάκια τον οβολό τους ακουμπάνε. Οι ψωριασμένοι σκύλοι ξεγλιστράνε, και αρχίζουν: << εδώ παπάς, εκεί  παπάς, πού είναι ο παπάς; >>  Κι εμείς ψάχνοντας για τον παπά, χάνουμε και το αθλητικό σωβρακάκι και μένουμε τσίτσιδοι!

             ellinikoxronografima.blogspot.gr