Χρονογραφήματα και Διηγήματα

 

                                  Μάχη του Φαλήρου. Καραϊσκάκης

                                           [ Ημερολόγιο του ’21]

                                                        Του Παναγιώτη Αντωνόπουλου

               Καραϊσκάκης, Τζαβέλλας, Βέϊκος, είναι στ’  Ανάπλι και ζητούν από τον Κολοκοτρώνη που πάει να βάλει τα πράγματα σε τάξη στο Μοριά, να συναντηθούν και  να αποφασίσουν για τον αγώνα. Συναντιούνται στο Άργος. Πριν ο Ζαϊμης είχε αντιδράσει και δεν ήθελε αυτή τη συνάντηση των κοτζαμπάσηδων με τους καπεταναίους. Στη συνάντησή του με τον Κολοκοτρώνη έχουμε το διάλογο:  Ο κοτζαμπάσης αρνητικός του λέει: << Κολοκοτρώνη, Κολοκοτρώνη, έξι χρόνους πασχίζεις να ενώσεις τ’  άρματα και ειδέ σε άφησα να τα ενώσεις, ειδέ θέλει να σε αφήσω! >> Ο Γέρος έξω από τα δόντια του απάντησε: <<Εύγε καλέ πατριώτη, οπού δεν αφήνεις να ενωθούν τα άρματα κι αν ήταν ενωμένα δεν έκαιγε ο Ιμπραήμης τα χωριά και να σκλαβώνει τον τόπο! >>

      Εντωμεταξύ ο Κιουταχής πολιορκεί την Ακρόπολη από τον Αύγουστο του 1826. Την υπερασπίζεται ο Γκούρας. Ο Καραϊσκάκης έρχεται Αθήνα. Στρατοπεδεύει στην Ελευσίνα. Στη μάχη του Χαϊδαρίου μαζί με το φαβιέρο αντιμετωπίζουν τον Κιουταχή. Η διαφωνία τους πως θα αντιμετωπισθεί ο εχθρός τους οδηγεί σε καταστροφή. Ο Καραϊσκάκης γυρίζει στην Ελευσίνα να κόψει το δρόμο του Κιουταχή προς την Αθήνα και μπάζει κρυφά τον Κριεζώτη με λίγους μαχητές στην Ακρόπολη. Νωρίτερα σε μια  σύγκρουση είχε σκοτωθεί ο Γκούρας.

     Από 25 Οκτώβρη ως 6 Νοέμβρη ο Καραϊσκάκης είναι στη Ρούμελη. Στη μάχη της Αράχωβας με Γενναίο, Νικηταρά, είχε μεγάλη επιτυχία και έστησε πυραμίδα από 2.500 κεφάλια τούρκικα. Νικάει ακόμη ο Καραϊσκάκης σε Δίστομο και Τουρκοχώρι και παίρνει με το μέρος του τους προσκυνημένος καπετάνιους, Πανουριά, Διοβουνιώτη, Ίσκο, Ράγκο. Ολόκληρη σχεδόν η Ρούμελη ξεσηκώνεται και πάλι. Νικητής ο Καραϊσκάκης επιστρέφει 27 Φεβρουαρίου 1827 στο στρατόπεδο της Ελευσίνας. Κι ενώ  Μοριάς και Ρούμελη είχαν βάλει μπροστά το πολεμικό μέτωπο, ο Ζαϊμης, με την κυβέρνησή του, μυστικά διόρισαν τον Άγγλο Τσουρτς αρχιστράτηγο και τον Χάμιλτον ως μυστικοσύμβουλό της. Στις ίντριγκες των κοτζαμπάσηδων, Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, αντιδρούν και ζητούν να συγκληθεί εθνική συνέλευσις, ενώ ξεσπάει διαμάχη ανάμεσα στο ρωσικό κόμμα [Κολοκοτρώνης], γαλλικό [Κωλέττης], αγγλικό [Μαυροκορδάτος]. Ο Ζαϊμης κάνει δική του συνέλευση με 50 αντιπροσώπους στην Αίγινα, ο Κολοκοτρώνης στην Ερμιόνη με 90. Μετά σαν ήρθε ηρεμία στην εθνοσυνέλευση της Τροιζήνος αποφασίστηκε ο Καποδιστρίας να γίνει κυβερνήτης της Ελλάδος.

      Όπως είπαμε ο Τσουρτς και Κόχραν ήταν επικεφαλής στρατού και ναυτικού. Οι καπεταναίοι δεν τους ήθελαν και αισθάνθηκαν παραγκωνισμένοι. Ο Μακρυγιάννης διηγείται πως ο Καραϊσκάκης του είπε μόλις έγιναν γνωστοί οι διορισμοί τους: <<Σήκω να φύγουμε ότι αυτήνοι θέλουν να μας φάνε >>.  Και δεν έπεσε έξω. Οι δυο ξένοι με τις μηχανορραφίες τους προετοίμασαν  την καταστροφή του Φαλήρου στις 24 Απρίλη του 1827. Οι δυο Άγγλοι δεν άκουσαν τον Καραϊσκάκη για παρτιζάνικες μικρές επιθέσεις στον Κιουταχή ώστε να τον λυγίσουν, αλλά εισηγήθηκαν  να τον αντιμετωπίσουν σε τακτική μάχη, κατά μέτωπο επίθεση.  Ο Καραϊσκάκης σχολιάζει στο Μακρυγιάννη: << Βλέπω ότι κακά θα πάμε με τους Φράγκους. Φοβούμαι πως θα μας χάσουν με την αβασταγιά τους >>.

      Στις 22 Απρίλη 1827, ημέρα της επίθεσης εκ του συστάδην κατά του Κιουταχή, ο Καραϊσκάκης σε μια μικρή συμπλοκή πήγε να βάλει την τάξη έφιππος και τραυματίζεται. Υπήρξαν υποψίες πως δολοφονήθηκε από αντιπάλους του. Το λέει ο Κασομούλης κάνοντας υπαινιγμούς και ο Βλαχογιάννης ανοιχτά λέει πως πυροβολήθηκε από ανθρώπους του Μαυροκορδάτου. Ο ήρωας πριν πεθάνει είπε: <<Ξέρω ποιος μου τόκανε αυτό κι αν ζήσω παίρνουμε χάκι [εκδίκηση]. Στις 24 Απρίλη 1827 έγινε η έφοδος. Οι δυο Άγγλοι κοιτούσαν τη μάχη από τα καράβια. Σε λιγότερο από δυο ώρες οι Έλληνες μαχητές ανίδεοι από μάχες εκ του συστάδην έπαθαν πανωλεθρία.  Χίλιοι πεντακόσιοι πολεμιστές, το άνθος της Ρούμελης έπεσαν στη μάχη, ενώ όσοι σώθηκαν σκόρπισαν στη Σαλαμίνα και στον Ισθμό. Η πτώση της Ακρόπολης ήρθε μετά την καταστροφή του Φαλήρου να μεγαλώσει τη συμφορά. Η Ρούμελη πέφτει πάλι στα χέρια των Τούρκων και μόνο η επαναστατική σπίθα στο Μοριά έχει μείνει άσβεστη. Τρόμος παντού και το παν εξαρτάται από τον Κολοκοτρώνη και τους μαχητές του.

   ellinikoxronografima.blogspot.gr     [Συνεχίζεται]

Πηγές:  Στρίγκος, Φωτάκος, Σπ. Μελάς, Σπ. Τρικούπης, Πασπαλιάρης, Κασομούλης, Μακρυγιάννης, Σκαρίμπας, Θ. Κολοκοτρώνης, Δ. Φωτιάδης.