Ο Μινώταυρος

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ 

Του Παναγιώτη  Αντωνόπουλου 

             Ο βασιλιάς Μίνωας είχε το Μινώταυρο για να εξοντώνει τους αντιπάλους του. Τούτοι οι μικρονοϊκοί καραγκιόζηδες βασιλιάδες της Ευρώπης, τον έχουν εγκαταστήσει στις Βρυξέλλες, τον βάφτισαν σε κολυμπήθρα με αποχρέμματα της μπουρζουαζίας, οικονομικό Μινώταυρο, τον έκλεισαν σε πολυδαίδαλα κτήρια, τον όπλισαν με γραφειοκρατικά  δόντια  πιράνχας και τον ξαποστέλνουν σε κάθε χώρα να ξεκοκαλίσει από γεροντική σπάλα μέχρι τρυφερούλια νεογνά. 

              Μαζεμένοι κι εκεί πενήντα χιλιάδες υπάλληλοι, σε γραφεία φέρετρα, γρατσουνίζουν χαρτιά με δυσανάγνωστες αποφάσεις, τη λεβεντιά τους ματώνουν έχοντας γύρω τους λακέδες των πολυεθνικών και άθεους αγριόσκυλους αγύρτες.

              Άνθρωποι των καρτέλ μένουν στους γύρω δρόμους, μόνιμοι λομπίστες σε πολυτελή διαμερίσματα επηρεάζουν τον  υπόκοσμο που στελεχώνει τις επιτροπές να περάσουν κάποιο νόμο υπέρ μιας πολυεθνικής. Και όταν γίνει αυτό, παράγοντες των επιτροπών και λομπίστες τρώνε μαζί στα ίδια εστιατόρια, πίνουν σαμπάνιες, οίνους Chateau  Latour, μεταξύ τους αλλάζουν δώρα χρυσά και στις τσέπες τους τρυπώνουν χαρτιά με νέες συμφωνίες. Ξέρουν ο ένας το όνομα του άλλου, προσφωνούνται  μεσιέ, σερ, και μαμζέλ, συμπεριφέρονται με ξιπασμένο πιθηκισμό, έχουν ξεχάσει το στρωμένο με όσπριο σοφρά της πατρίδας τους, το λύχνο που την φωτίζει, τα πεινασμένα στόματα που έχουν μείνει ορθάνοιχτα των συμπατριωτών τους, τους εξαθλιωμένους που ροκανίζουν ξερά μουρόφυλλα στις τρώγλες με τους ποντικούς. 

              Οι άντρες λομπίστες φοράνε casual ντύσιμο, κρεμαστά φουλάρια Hermes, έχουν πορτοφόλια Louis Vuitton, οι κυρίες τους με ταγιέρ chanel, γόβα manolo και κοψοσβερκιάζονται να δείχνουν το χουβαρνταλίκι τους μπαινοβγαίνοντας σε Πόρσε και απαστράπτουσες  Φερράρι πηγαίνοντας να ψωνίσουν.

           Κλεισμένοι λοιπόν στο Λαβύρινθο, όργανα της Ε.Ε. υπάλληλοι, και λομπίστες αποφασίζουν για το καλό της Ευρώπης! Κι αν γίνεται αυτό, γιατί μου λείπει το Tenormin, ο μπότης το κρασί, η φραντζόλα, στο τζάκι μου δεν έχω να ρίξω δυο κουτσούρες να ζεσταθώ, βενζίνη να βάλλω στο όχημα, την τρύπα να βουλώσω στη στέγη που με μουσκεύει με την πρώτη νεροποντή; 

          Υπάρχει άνθρωπος που πιστεύει πως βούλονται για το καλό μας οι γραβατωμένοι  τούτοι απόβλακες της γηραιάς, πως μας σκέπτονται τα χοιρίδια τούτα αφεντικά της λιτότητας, τα βλαμμένα  από έναν άρρωστο νερώνειο ιδεαλισμό;

            Και θα μας βλάπτουν οι βλαμμένοι, όσο οι λαοί της Ευρώπης στέκονται προσοχή ενώπιόν τους,  όσο νέοι σαχλεπίσαχλοι Σόιμπλε και μπουμπούκοι Ντάισελμπλουμ αγαπούν το ουίσκι, και όσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή  ( κυβέρνηση ) δεν είναι εκλεγμένη. Τι να περιμένει όμως κανείς από άξεστους απόγονους Ούννων και Βησιγότθων. Από τσακάλια που ρήμαξαν την ανθρωπότητα με τους δυο παγκόσμιους πολέμους.