Ο Αράπης
μας στις μέρες μας δεν κάνει γάβου, γάβου
στην αυλή. Τον έπιασε η διαθεσιμότητα
του Μητσοτάκη, απολύθηκε απ΄ τη θέση
του φύλακα του οίκου και ρεμπελεύει
στις πλατείες μ’ όλο το αδελφάτο
τετράποδο αλάνικο.
Μην
έχοντα κύριο, αδέσποτο, μονήρη, κατά
αγέλες ή ομάδες, κυριεύει τις πλατείες
σαν τους Ταλιμπαν, και, πιάνει καραούλι.
Λυκόσκυλα στέκονται σαν μπάστακες στις
εισόδους της καφετέριας, δείχνουν τους
άσπρους τους κυνόδοντες, μασάνε τα
μπατζάκια στους διψώντας για ντεκαφεϊνέ.
Μαλλιαρά τσοπανόσκυλα κρύβονται στους
κοιλαράδες κορμούς του πάρκου και σου
ρίχνουν λυσσασμένη ματιά.
Μπουλντόγκ τσαλαβουτούν στις σάλτσες των κάδων, αιμοβόροι μολοσσοί ετοιμάζονται να χιμήξουν στους μπόμπιρες με σπίθες στα μάτια σαν τον Κέρβερο του Άδη. Λαθούρηδες κοτσαύτες, κυνηγόσκυλα κολοβά, ποιμενικά πάσης φύσεως κουρεμένα γουλί, κουτσοπόδαρα, μονόφθαλμα, με γλώσσες που κρέμονται σαλιωμένες, αμολάνε τα καταβρεχτήρια τους και μουσκεύουν θαμώνες άρρενες και κορίτσαρους κορδωτούς.
Μπουλντόγκ τσαλαβουτούν στις σάλτσες των κάδων, αιμοβόροι μολοσσοί ετοιμάζονται να χιμήξουν στους μπόμπιρες με σπίθες στα μάτια σαν τον Κέρβερο του Άδη. Λαθούρηδες κοτσαύτες, κυνηγόσκυλα κολοβά, ποιμενικά πάσης φύσεως κουρεμένα γουλί, κουτσοπόδαρα, μονόφθαλμα, με γλώσσες που κρέμονται σαλιωμένες, αμολάνε τα καταβρεχτήρια τους και μουσκεύουν θαμώνες άρρενες και κορίτσαρους κορδωτούς.
Αρσενικοί
σκύλοι επιλοχίες Ταλιμπάν, ρίχνονται
στις σκύλες, ανεβαίνουν πάνω τους και
το κάνουν γαβγιστά. Ψωραλέα μαντρόσκυλα
αποθέτουν την κρέμα της
αφόδευσής τους στο χλωμούλι γκαζόν,
λόχος από μαύρα πεκινουά ποτίζουν το
θάμνο, όρθια στο ένα πόδι. Μυρίζουν τη
δροσιά του ούρου τους, σου δείχνουν
οπίσθια και εμπρόσθια και μ’ ένα φθόγγο
σκυλιστεί είναι σαν να σου λένε: <<
εδώ σε γράφω ηλίθιο και χαύνο ανθρωπάκι!
>>
Και
οι κακοί ξέρουν τον ύπνο που ρίχνουν
στις πλατείες τούτοι οι λιποτάκτες
φρουροί που άφησαν τις Θερμοπύλες,
μπαίνουν στις αυλές, στα σπίτια, τα
κάνουν άνω κάτω, σουφρώνουν και σκοτώνουν
το γέρο και τη γριά. Κι όσο ροχαλίζουν
οι σκύλοι και τα αφεντικά που μας πήραν
τα ψηφαλάκια, το τσιμπούρι θα μας ρουφάει
το αίμα, οι δαγκανιές θα μαυρίσουν τους
πισινούς μας, το τομάρι μας θα κυλιέται
μεταξύ του κόπρου και του οδόντος του
κάθε αδέσποτου Αράπη.
Γιατί
δεν τα μαζεύουν; Φοβούνται την ψώρα
τους; Μπας και δεν τα γνωρίζουν; Τα
περνάνε για καλικατζάρους; Ε, βέβαια!
Αυτοί έχουν Θιβετιανά πεκινουά, ασπρόκωλα
Δαλματίας, βασιλικά κόλευ, ή Κόκερ
Σπάνιελ. Με τούτα θα μπλέξουν; Είναι που
είναι λωλοί ν’ απολαλήσουν τελείως;
Άστα εκεί να αποπατούν δημοσία! Τον
απόπατό τους θα τον καταγράψουν στα
δημόσια έργα και το Μάιο ντουκ θα
διακονέψουν το ψηφαλάκι μας! Και θα το
πάρουν! Κρουασανάκι σκύλου προερχόμενο
εκ του απευθυσμένου εντέρου του σε χαρτί
περιτυλίγματος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου