Χρονογραφήματα και Διηγήματα

Χρονογράφημα

 

 

 

                  Τα ψαθάκια της αμφισβήτησης

 

                                 Του Παναγιώτη Αντωνόπουλου

 

 

  Έτος 2019. Οι κανακάρηδές μας κάνουν καταλήψεις σε γυμνάσια και λύκεια γιατί τους έβαλαν δυο σελίδες παραπάνω να διαβάσουν στη βιολογία. Έτος 1859. Οι κανακάρηδες εκείνης της εποχής πυροδότησαν την εξέγερσή τους από μια συλλογική ενδυματολογική επιλογή. Φορούσαν ακριβά εισαγόμενα ευρωπαϊκά καπέλα και νόμος τους ανάγκαζε να τα αντικαταστήσουν με <<ευτελέστατα σκιαδικά ψάθινα εκ των εν Σίφνω κατασκευαζομένων! >> Ντόπιες καλοκαιρινές ψάθες, πρόστυχες και κακόγουστες των εξήντα λεπτών.

   Το έκανε αυτό έλεγε η κυβέρνηση για να δώσει << το καλόν παράδειγμα της αποστροφής προς την πολυτέλειαν >>. Ακόμη για λόγους οικονομίας αλλά και της εμψυχώσεως της ελληνικής βιομηχανίας. ‘Ένα δημοσίευμα υποστήριζε πως τα χονδροειδή εγχώρια πλατύγυρα σκιάδια, επιλέχτηκαν γιατί ομοίαζαν προς τους ιταλικούς πίλους, συμπαθείς στους Έλληνες.

    Έτσι << σκιαδιστές >> μαθητές που υποστήριζαν τα εγχώρια ψάθινα και υπάλληλοι των εμπόρων που θίγονταν από την προπαγάνδα κατά των εισαγομένων πολυτελών πίλων, ήρθαν στα χέρια. Έδωσαν πολλές μάχες στους δρόμους της Αθήνας και η αστυνομική ράβδος με την επιγραφή << Ισχύς του νόμου >>έπεσε πολλές φορές επί των διαδίκων, περισσότερο δε  κατά των μαθητών που προκάλεσε σοκ στους αστούς και έκαναν την κυβέρνηση να λυπηθεί.

   Όλο αυτό το ξύλο κράτησε περίπου δυο βδομάδες. Από τις τρεις Μαίου ως τις είκοσι. Ο εισαγγελέας Κοντόπουλος, που ο  πατέρας του πλούτισε τσεπώνοντας τα εθνικά δάνεια του εικοσιένα, έπιασε καμιά εικοσαριά πρωταιτίους με την κατηγορία της στάσης. Τρεις απ’  αυτούς στη δίκη κρίθηκαν << κατάδικοι >> και κλείστηκαν στη φυλακή.

    Κι ένα ευτράπελο των γεγονότων: Το αναφέρει ο Γεώργιος Δροσίνης στα << Σκόρπια φύλλα της ζωής μου >>. Σκηνή στα επεισόδια μεταξύ του υπουργού Δικαιοσύνης και του γιου του. << Το Δημητράκη, ταραξία διαδηλωτή, τον κυνηγούσαν χωροφύλακες. Κι εκείνος για να ξεφύγει είχε ανεβεί σε μιας μάντρας τον τοίχο στην οδό Πανεπιστημίου. Ο πατέρας το μαθαίνει και κατεβαίνει από το σπίτι του με τα νυχτικά του και με τις παντόφλες του. Φτάνει στη μάντρα και του φωνάζει: << Κατέβα κάτω, βρε… >> Ο Δημητράκης, ο υιός του από πάνω: << Δεν κατεβαίνω, κύριε υπουργέ! >>

  ellinikoxronografima.blogspot.gr