Χρονογραφήματα και Διηγήματα

Χρονογράφημα

 

                                          Κορονοϊός και κομμουνιστικός ιός

 

                                                  Του  Παναγιώτη Αντωνόπουλου

 

              Μολυσματικός ο κορονοϊό;, μολυσματικός και ο κομμουνιστικός ιός.  Ο αναγκαστικός εγκλεισμός  κοντεύει να μας χαζέψει, σαλτάρεις κι αντί να γράφεις το σωστό για το χειμαζόμενο πόπολο, ψευτίζεις και απεργάζεσαι την αληθινή ειδησεογραφία. Σαλταρισμένος θα ήταν και ο γράφων, ισχυρός σε πλουσιοπάροχο αξίωμα, παγκοσμίως γνωστός, και κομμουνιστοφάγος, που διαβάζουμε: << Η νίκη μας θα διασφαλιστεί όταν εντοπισθούν και εκτεθούν οι κομμουνιστές, επειδή το κοινό θα κάνει το πρώτο βήμα βάζοντάς τους σε καραντίνα, ώστε να μην μπορούν να βλάψουν. Ο κομμουνισμός στην πραγματικότητα δεν είναι πολιτικό κόμμα. Είναι ένας τρόπος ζωής, ένας ζωής, ένας επίβουλος μολυσματικός ιός. Μια κατάσταση παρόμοια με την ασθένεια που εξαπλώνεται σαν επιδημία. Και όπως  σε μια επιδημία η καραντίνα είναι  απαραίτητη για να αποτρέψει τη μόλυνση τη μόλυνση του έθνους >>.

        Την σήμερον ημέρα ένας λαλημένος και ακραιφνής αντικομμουνιστής θα συνέχιζε: η κοινωνική αυτή επιδημία που λέγεται κομμουνισμός, ίσως λόγω της μη κανονικότητας που μας ξώκοιλε  ο κορονοϊός και με τη χαλάρωση που ακολούθησε ίσως θα αποβεί μάστιγα για την ελληνική κοινωνία. Στο παρελθόν σε άλλες χώρες οι προκληθείσες βιολογικές συνθήκες και η επαύξηση της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας ενστάλαξαν το ψυχοφθόρον του κομμουνισμού μικρόβιον εις τα ψυχάς μεγάλου μέρους της εργατικής τάξης.

         Στο  παρακάτω χρονογράφημα δημοσιευθέν  εν έτη  1951 συνομιλούν δυο μικρόβια, η διφθερίτιδα και ο κομμουνισμός. Ας το απολαύσουμε: << {Διφθερίτις:} … με συγχωρείτε… Δεν σας βλέπω καλά. Είσθε άρρωστος;

{Κομμουνιστικό μικρόβιο:} Εντελώς…

{Δ:} Κολλητικός;

{Κ: } Πολύ. Και σχεδόν ανίατος… Αλλά δεν μ’ έχουν ακόμη καταλάβει και εργάζοναι σχετικώς ανενόχλητος. Έχω και ανθρώπους που με υποστηρίζουν. Εφημερίδες που με βοηθούν…

{Δ:} Τι τύχη! Εμάς και τους συναδέλφους μου, μας μάχονται πλέον όλοι. Μα ποιος είσθε; Πώς εργάζεσθε; Τι προσβάλλετε; Είσθε θανατηφόρος;

{ Κ: } Θα σας πω. Έχω εντελώς νέας μεθόδους. Δεν ασχολούμαι βλέπετε με το σώμα του ανθρώπου. Προσβάλλω το νου του,  την ψυχή του,  τη λογική του, τα αισθήματά του. Με γνωρίζουν βέβαια  αλλά επειδή δεν με πάει κανένα επιστημονικό εργαλείο, επειδή είμαι αόρατο, δεν με πολυπιστεύουν. Είναι αγαπητή μου, ηλίθιοι οι άνθρωποι!  Και σας τόσα χρόνια, τόσους αιώνες σας πιστεύανε; {…}Τότε, στην μεγάλη μου επιδημία του Δεκεμβρίου 1944, είχαν τρομάξει. Πώς να μην τρομάξουν; Τριάντα χιλιάδες θύματα – νεκρούς – είχα στο ενεργητικό μου {…} Εάν είχε κατορθώσει το δέκατον, το εκατοστόν καμιά συνάδελφός σας, καμιά χολέρα, καμιά πανώλη,θα είχε αναστατωθεί η υφήλιος, θα είχε αποκλεισθεί η Ελλάς!{…} Θα άφηναν ποτέ να κυκλοφορούν ελεύθεροι γνωστοί φορείς του μικροβίου;  Το φαντάζεσθε ποτέ; {…} Ενώ σε μένα αυτό συμβαίνει συχνότατα. {…} Ευτυχώς. Ευτυχώς και μπορώ και εργάζομαι ελεύθερα με την ησυχία μου, με το σύστημά μου. Αρχίζω σταγόνα, σταγόνα και μοιράζω πρώτα το δηλητήριο. Το αίσθημα του μίσους Φθόνος, πικρία, κακία, αυτά είναι τα πρώτα μου συμπτώματα. Χαλάρωσις κάθε ευγενικού αισθήματος συνδεδεμένου με πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια, παράδοση είναι τα δεύτερα.

ellinikoxronografima.blogspot,gr