Χρονογραφήματα και Διηγήματα

Χρονογράφημα

 

 

 

                                    Η ζωή στην επαρχία

 

 

                                           

 

                                        Του Παναγιώτη  Αντωνόπουλου

 

 

 

                Με ωχαδερφισμό, ελάχιστο φαγητό και ψέμα που μαγειρεύεται στη  βουλή, στα οστεοφυλάκια των ΜΜΕ και  τη νερώνεια ψυχική βλάβη των πολικών σουλτάνων μας, κυλάει η ζωή στην επαρχία. Και σκας τόσο από την εγκατάλειψη που νιώθεις στο πετσί σου, που τα αυτάκια των ανθών τα βλέπεις ξερά και το φεγγάρι στον ουρανό ένα κουρέλι κίτρινο. Στην πλατεία οι ίδιοι και οι ίδιοι. Με το δυσάρεστο  λόγο στα χείλη, το πολυφορεμένο ρούχο, τη στενόκαρδη διάθεση, ύπουλοι, καταχθόνιοι, χωμένοι στην υποκρισία, έτοιμοι σαν άγριοι σκύλοι να σου σκίσουν τη σάρκα με τους κυνόδοντες. Γέροι ογδοντάρηδες, ρουφάνε το σκέτο τους, καπνίζουν, μιλάνε, τσακώνονται, κάτω τη σωσμένη γόπα πατάνε, τις όμορφες που περπατάνε με ανυπότακτη τροχιά στο βλέμμα, το κρυμμένο μυστικό τους μέσ’ από το ρούχο τους κοιτάνε. Στις τσέπες τους λογαριασμοί, γράμματα, αποδείξεις αιτήσεις, κλήσεις, σημειώσεις, νούμερα και  κηδειόχαρτα κιτρινισμένα. Κάποιοι βρίζουν το πολιτικό ποιμνιοσατάσιο, άλλοι τους βο[υ]λευτάδες, οι πιο τολμηροί και ασεβείς μουντζώνουν Θεό και ουρανό.

              Και είναι πολλοί οι ανώνυμοι αλλά και οι επώνυμοι. Ο κουρέας, υπέργηρος και συνταξιούχος του ΙΚΑ με σχισμένο παπούτσι που όλο το δείχνει, ο ξάδερφος φορτηγατζής στηριγμένος στην πατερίτσα, η Κατήγκω ξενοδουλεύτρα και μη εξαιρετέα, η Ασπασία, φουρνάρισσα περιωπής. γριά ρυτιδιασμένη, ο  ρουφιάνος ο Λουλές, σκυμμένος στο γαλάζιο χαρτί, λέξη δεν αφήνει να πέσει κάτω από την προκήρυξη της Χρυσής Αυγής.   Πιο πέρα ο Παπαλάκης γεροχούφταλο ανθυπασπιτής, βρίζει πατόκορφα  για την κουρεμένη του σύνταξη. Ανάβει το μισαδάκι, ντουμανιάζει την ομήγυρη καπνό και χώνει το δεξί χέρι στον κόρφο, δήθεν να πιάσει το όπλο. Πώς να ρουφήξει καπνό με το μισαδάκι; Χρόνια ψήφιζε σκαφάτους.

             Όλοι τούτοι οι ραχάτηδες κάποτε ήταν στις δόξες τους. Τα μνημόνια τους χτύπησαν κατακέφαλα και τους ξέκαναν. Θυμούνται τα περασμένα κι όλα γι’  αυτά μιλάνε. Κι όπως είναι και μαλθακοί από το χρόνο τους ήρθε και η τροϊκανή σφαλιάρα στο κεφάλι και τους έκανε ραμολιμέντα. Κι όπως τους κοιτάζεις στη στρούγκα του καφενέ μαγκωμένους << σκύλα ζωή >> λες  << γιατί να’ σαι τέτοια; >>

            ellinikoxronografima.blogspot.gr